Piernik początkowo był znany jako miodownik. Do ciasta na bazie miodu przyprawy korzenne trafiły... przez pomyłkę. Inna legenda głosi, że przepis na pierniki zdradził Francuzom ormiański mnich. Tak podbiły Europę. Słowo „piernik” pochodzi od wyrazu „pierny”. W czasach staropolskich oznaczało to „pieprzny, mocno doprawiony”. Bo piernik nie był tak słodki jak dzisiejszy.
Piernik był synonimem bogactwa. Przyprawy kosztowały krocie. Były też środkiem płatniczym. Tak samo cenną walutą stał się piernik. W dodatku – dobrą lokatą kapitału, bo wypiek można było długo przechowywać, nawet rok. Co ciekawe, piernikarze zarabiali najwięcej ze wszystkich cukierniczych specjalistów. Stąd też wzięła się tradycja przygotowywania piernika na specjalne okazje i święta.
